[รีวิว] ใครกินพายแอ๊ปเปิ้ลของฉันไป
หนังสือเล่มนี้แปลมาจากต้นฉบับภาษาเกาหลี Who ate my apple pie? ผู้แต่งเรื่อง คือ Lee Jae Min และวาดภาพประกอบโดย Kim Hyeon จริงๆ พอเห็นภาพปกหนังสือนิทาน ใครกินแอ๊ปเปิ้ลของฉันไป แล้วลูกเราก็ถามขึ้นมาว่า “ทำไมเจ้าหนูร้องไห้เหรอแม่” เราก็เลยบอกตามชื่อเรื่องไปว่า “ก็เจ้าหนูคงกำลังเสียใจ และคงสงสัยว่าใครแอบเอาพายแอ๊ปเปิ้ลของมันไปนะ?” เรื่องเริ่มจากที่พี่หนูกับน้องเม่นช่วยกันยกแอ๊ปเปิ้ลผลใหญ่มา จากนั้นทั้งสองก็ลงมือทำพายแอ๊ปเปิ้ลแสนอร่อยด้วยกัน ตรงจุดนี้เราสามารถชวนลูกๆ ไล่เรียงดูส่วนผสมและอุปกรณ์ที่จะใช้ทำขนมว่ามีอะไรบ้างบนโต๊ะ แล้วลูกสาวถามด้วยความสงสัยว่า “ทำไมตอนกุริกับกุระทำขนมไข่ ไม่เห็นใช้เครื่องชั่ง” …ลูกคงเห็นว่าเรื่องนั้นก็เป็นหนูทำขนมเหมือนกันเลยถามขึ้นมา… เราจะตอบว่ามันคนละเรื่องกันลูก คนแต่งคนละคนกันก็ดูจะเป็นการตัดบทลูกเกินไป เราเลยพยายามอธิบายให้ลูกเห็นภาพว่า “ตอนที่กุริกุระทำคงจะใช้ถ้วยตวงหรือไม่ก็กะประมาณเอาให้พอดี เหมือนตอนยายทำขนมไงคะ ยายก็ใช้ถ้วยเล็กๆ ตักแป้งตักน้ำตาลใส่ แต่ถ้าเป็นแม่…น้องก็เห็นว่าแม่ชอบใช้เครื่องชั่งเหมือนพี่หนูในเรื่องนี้” พออบพายแอ๊ปเปิ้ลเสร็จเรียบร้อย ระหว่างที่ทั้งสองเข้าไปเอาน้ำกลับมาก็พบว่าพายแอ๊ปเปิ้ลนั้นหายไปเสียแล้ว ปฏิบัติการตามหาพายแอ๊ปเปิ้ลจึงเริ่มขึ้น โดยเบาะแสที่ได้มีเพียง “หาง” ของอะไรบางอย่าง ถึงตรงนี้เราลองถามลูกดูได้ว่าหางแบบนี้น่าจะเป็นหางอะไรนะ เรื่องมันสนุกตรงที่พี่หนูออกตามหาเจ้าของหาง โดยมีน้องเม่นรับบทเป็นลูกคู่คอยช่วยสอบสวนค้นหาความจริงว่านี่คือหางของใคร เวลาอ่านให้ฟังเด็กๆ ก็สงสัยและคอยเปรียบเทียบไปด้วยว่าใช่หรือเปล่านะ นอกจากนี้เชื่อว่าเด็กยังได้รู้จักหน้าที่ของ “หาง” ของสัตว์แต่ละตัวไม่ว่าจะเป็น หางของตุ่นปากเป็ด หางของลิง หางของจิงโจ้ […]